تمبر هندی

توضیحات

تمبرهندی درختی با چوب سخت و اسم علمی آن Tamarindus indica است. این درخت، بومی آفریقاست ولی در هند، پاکستان و سایر مناطق گرمسیری رشد می‌کند.
این درخت، غلاف‌هایی شبیه به دانه لوبیا تولید می‌کند که درون آن، دانه‌هایی وجود دارد. دانه‌ها با پالپی فیبردار احاطه شده‌اند. پالپ میوه‌های کال‌تر، سبز و ترش‌مزه است. هر چقدر که رسیده‌تر می‌شود، آب‌دارتر شده و طعم آن به سمت ترشی و شیرینی می‌رود. جالب است بدانید که تمبر هندی را گاهی با نام خرمای هندی می‌شناسند. این میوه، کاربردهای فراوانی دارد؛ برای آشپزی، به‌عنوان یک داروی گیاهی و… از آن استفاده می‌کنند. این میوه گرچه بومی نواحی آفریقایی است، این روزها به سراسر دنیا رسیده، در کشورهای مختلفی کشت می‌شود و تقریبا در همهٔ مناطق گرمسیری پرورش داده می‌شود. چون خواص فراوان و طعمی منحصربه‌فرد دارد، مورد توجه قرار گرفته است.

اسید سیترین، اسید تار تاریک، پتاسیم و پکتین اصلی ترین ترکیبات تمر هندی هستند. میوه خشک شده این درخت اشتها آور است و باعث افزایش قد و چاقی می‌شود. تمر هندی به علت وجود مقادیر زیاد ویتامین ث و آنتی اکسیدان‌ها مشکلات خفیف گوارشی از جمله حالت تهوع را می‌تواند بهبود بخشد. به گفته پزشکان و کارشناسان آب تمر هندی سرشار از ترکیبات ضدالتهاب و ضدباکتری است، به همین دلیل می‌تواند در درمان سرفه و گلو درد موثر باشد. تمر هندی با کاهش فشار بر لوزالمعده باعث می‌شود گلوکز خون پایین بیاید و در کنار درمان و بهبود مقاومت انسولین در افرادی که دچار دیابت هستند چربی خون را نیز کاهش دهد.