گشنیز، گیاهی است که به میزان فراوان در تهیه غذاها مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه که بومی جنوب غرب آسیا و غرب تا شمال آفریقاست به طور گسترده ای در خاورمیانه، منطقه مدیترانه، هند، آسیای جنوبی، آمریکای لاتین، چین و آفریقا مورد مصرف قرار می گیرد. گشنیز علاوه بر دادن طعم و بوی مطبوع به غذا، دارای ارزش غذایی بالایی نیز هست.
بقراط این گیاه را می شناخته و برای درمان بیماری های مختلف از آن استفاده می کرده است. در قرون وسطی ضعف جنسی را با گشنیز درمان می کردند. پزشکان قدیم عقیده داشتند گشنیز از سرایت امراض جلوگیری می کند، از این رو به افراد مبتلا به آبله دستور می دادند که آب گشنیز را به دور چشمهایشان بمالند تا میکروب آبله به چشم ها سرایت نکند.
این دانه ی گیاهی باعث تنظیم سطح هورمون تیروئید شده و برای درمان بیماری های تیروئید از جمله کم کاری و پرکاری تیروئید مفید می باشد. کسانی که از دیابت و فشار خون بالا رنج می برند، نباید در مصرف آن زیاده روی کنند چون ممکن است باعث کاهش شدید قند خون و فشار خون شود. همچنین این دانه ی گیاهی حاوی مقادیر بالایی آهن است که برای پیشگیری و درمان کم خونی مفید می باشد. برای درمان کم خونی هر روز یک قاشق چای خوری تخم گشنیز را در یک لیوان آب جوش بریزید و بگذارید 10 دقیقه بماند تا دم بکشد سپس این دمنوش را با عسل یا خرما بخورید.
طرز استفاده از تخم گشنیز
برای سینوزیت 5 گرم تخم گشنیز در 300 سی سی آب جوشانده صاف نموده استنشاق نمایید. جهت درمان ورم رگ بیضه گشنیز تازه + عسل + روغن زیتون مخلوط نموده به صورت ضماد بگذارید. برای درمان اگزما آش آبغوره که در آن گشنیز و برگ چغندر باشد مؤثر است.برای تشنج 5 گرم گشنیز در 150 سی سی آب دم کرده به 3 نوبت بنوشید.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.