قهوه ی سبز
دانه‌های قهوه سبز اساسا همان دانه‌های قهوه‌ای هستند که گرما ندیده است. دانه‌های قهوه به طور طبیعی سبز هستند، اما قبل از اینکه به مصرف کننده فروخته شوند، معمولا آن را گرما می‌دهند. این فرآیندی است که آن‌ها را قهوه‌ای میکند. کافئین و اسید کلرژنیک از خواص مهم قهوه سبز هستند. بر اساس مطالعات متعددی که صورت گرفته، اسید کلرژنیک به عنوان پیشگیری کننده از ابتلا به بیماری‌هایی چون بیماری‌های کبدی، سنگ کیسه صفرا، سیروز کبدی، سرطان کبد، دیابت، مقاومت به انسولین، فشار خون و یبوست و …. معرفی شده است.
خواص قهوه ی سبز
موارد مصرف دارویی قهوه ی سبز
مقدار بالای کلوروژنیک اسید در قهوه سبز به کم شدن چربی بدن توسط افزایش سوخت و ساز بدن و استفاده از چربی ذخیره شده در بدن کمک میکند. قهوه ی سبز سرشار از کافئین است به همین دلیل یک ماده ی محرک محسوب می شود. کافئین باعث هشیاری می شود و به ارتقای تمرکز کمک می کند. تأثیر قهوه در کنترل قند خون به پولیفنول های آن و به ویژه اسید کلروژنتیک آن مربوط می شود. به این ترتیب که این ترکیبات روی هورمون های ترشح شده از لوله ی گوارش تأثیر گذاشته و جذب گلوکز (قند) را کاهش می دهند. اسید کلروژنیک از کبد ما در برابر مضرات رژیم های غذایی نامناسب محافظت می کند. از دیگر ترکیبات قهوه (هم قهوه ی بوداده و هم قهوه سبز) عبارت است از کافستول و کاوئول که به نظر می رسد باعث تحریک آنزیم های سم زدای کبد و محافظت هر چه بیشتر از آن می شود.
طرز استفاده از قهوه ی سبز
بهتر است این دانه ها را به مدت یک شب در آب سرد خیس کنید. به ازای هر فنجان می توانید یک قاشق چای خوری سر پر قهوه سبز را به همراه یک لیوان آب جوش در قهوه جوش ریخته و اجازه دهید که به جوش بیاید و دم بکشد. مدت زمان ۱۵ دقیقه برای تهیه قهوه سبز کافی است. بعد ازآن لازم است که از یک صافی رد کنید تا کاملا رقیق و یک دست شود.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.